افراد چطور دنیاشونو سازمان دهی میکنن

آخرین بُعد تیپ توصیفی از روشهای بسیار متفاوت آدمها برای سازمان دادن به دنیای خودشون و روششون برای زندگی کردن استفاده میکنن که عبارتند از: قضاوتگر و ادراکی

قضاوتگرها به این معنی نیستن که لزوما عیب جو و ایراد گیر باشن همونطور که ادراکی بودن به معنی تیزهوش بودن یا درک بالایی داشتن نیست

ادراکی بودن یعنی گرایش ذاتی به بازنگه داشتن أمور، ادامه دادن به جذب اطلاعات و ادامه دادن به درک کردنه

در مقابل قضاوتگرها گرایش به پایان دادن به چیزها و تصمیم گیری و داوری کردن دارن

این رفتارهای متفاوت بخاطر کم کردن تنش هستش، قضاوتگر ها سعی میکنن با تصمیم گرفتن و تموم کردن کارها تنش رو کم کنن اما ادراکی ها (دریافتگرها) موقع تصمیم گیری إحساس فشارو ناراحتی میکنن و برای کم کردن تنش تصمیم نمیگیرن یا اونو عقب میندازن

قضاوتگرها قاطع هستن و ادراکی ها در مورد هر چیزی تردید بیشتری دارن

قضاوتگرها قانون مند و با چهارچوب های سفت و سخت هستن اما ادراکی ها رها هستن و چهارچوب، قانون و محدودیت رو دوست ندارن

قضاوتگرها عقایدو نظرات محکمی دارن و اونهارو با دیگران به اشتراک میذارن

ادراکی ها چیزهارو نه به صورت سیاه سفید بلکه خاکستری میبینن و قاطعیت نمیدن

هر کدوم از این ابعاد نقاط قوتی داره که دیگری نداره و اغلب در آرزوی اونهاست؟

شما در آرزوی داشتن چه ویژگی هستین؟